– Warto pamiętać, że długofalowe programy rozwojowe przynoszą trwalsze zmiany, co oznacza większy zwrot z inwestycji, jaką jest szkolenie. Model 70:20:10 zakłada, że tylko 10% zasobów naszej wiedzy i umiejętności uzyskujemy i poszerzamy poprzez formalne treningi i edukację. 20% zdobywamy, obserwując inne osoby w zespołach i ucząc się właśnie od nich, natomiast aż 70% to rozwój kompetencji poprzez zbieranie doświadczenia, czyli wykonywanie konkretnych zadań. W procesie uczenia się najistotniejsze jest podejmowanie nowych wyzwań i działań, wspierane regularną i profesjonalną informacją zwrotną ze strony mentora lub menedżera – zauważa Agnieszka Krzemień, menedżerka i ekspertka ds. rozwoju i zarządzania karierą, liderka Right Management w firmie ManpowerGroup.

– Działania mające na celu rozwój pracowników są niezbędne w każdej firmie, która chce zapewnić sobie dostęp do wykwalifikowanej kadry. Sprzyjają one pozyskiwaniu talentów, wpływają na wizerunek przedsiębiorstwa i pomagają w budowaniu przewagi konkurencyjnej. Zastanawiające jest, dlaczego tak duży odsetek firm nie planuje wdrażania programów rozwojowych. Brak kształcenia umiejętności kadry może skutkować wyższą rotacją i dodatkowymi kosztami, wynikającymi z braku kompetentnych i zaangażowanych pracowników, pozwalających firmie osiągać cele. Dlatego też definiowanie kluczowych dla organizacji kompetencji oraz pozyskiwanie, rozwijanie i utrzymywanie talentów powinno być priorytetem dla pracodawców – stwierdza Agnieszka Krzemień.

– Szkolenia powinny przede wszystkim wspierać rozwój umiejętności potrzebnych w organizacji. Należy przy tym wyraźnie podkreślić, że kompetencje miękkie pomagają kadrze uzyskiwać twarde wyniki. Dlatego też skuteczne strategie zarządzania talentami skupiają się na równomiernym rozwoju zarówno kompetencji technicznych, jak i miękkich – mówi liderka Right Management z firmy ManpowerGroup.

– W tworzeniu strategii szkoleniowej kluczową rolę odgrywa weryfikacja, w jakim stopniu wdrożone już programy rozwojowe odpowiadają aktualnym potrzebom organizacji. Dobrze jest na bieżąco analizować, czy dzięki dotychczasowym kursom pracownicy zmieniają swoje zachowania i postawy zgodnie z oczekiwaniami. Warto również prowadzić z kadrą menedżerską na różnych poziomach zarządzania cykliczne rozmowy, dotyczące efektów kursów oraz kompetencji, które w przyszłości będą niezbędne dla firmy. Pozwoli to utrzymywać spójność celów rozwojowych założonych w programach z planami organizacji – podkreśla Agnieszka Krzemień.

– Planując kurs z zewnętrznym partnerem szkoleniowym, warto zweryfikować, na ile treści programowe będą dostosowywane do otoczenia biznesowego i specyfiki pracy w danej firmie. Ważne, by organizacja macierzysta współtworzyła program szkolenia i brała odpowiedzialność za końcowe rezultaty. Niezbędna jest bowiem informacja zwrotna, w jakim stopniu przekazywana wiedza jest wdrażana w zespołach i czy całościowo program jest realizowany tak, aby spełnić cele rozwojowe organizacji i przygotować zespoły na pojawiające się wyzwania – podsumowuje Agnieszka Krzemień.